Od września w naszym przedszkolu dwa razy w miesiącu prowadzone jest kółko badawcze, w którym udział biorą starszaki.

Ze względu na sytuację spowodowaną pandemią, nie mamy możliwości się spotkać a wiemy, że dzieci  chętnie przychodziły do nas na popołudniowe zajęcia.

Więc mamy dla tych dzieci propozycje zabaw, które można wykonać w domu,  pod okiem rodziców. Co dwa tygodnie będą nowe propozycje zabaw.

Na dziś proponujemy doświadczenia związane z powietrzem.

Pozdrawiamy Małych Badaczy

 

Panie: Beata Nytko i Marta Sikorska

 

Środa 24.06.20r.

Witamy Drodzy Badacze. Zapraszamy na eksprymenty z udziałem wody

Nurek Kartezjusza

Co jest potrzebne do zrobienia Nurka Kartezjusza?

Lista rzeczy jest bardzo krótka:

- plastikowa butelka pełna wody

- słomka

- spinacz biurowy lub kawałek drutu

- plastelina

 

Opcjonalnie, zamiast słomki i spinacza, można użyć jakiegoś małego, podłużnego pojemniczka, najlepiej szklanego, np. takiego w jakim przechowuje się olejki zapachowe do ciast. Można też skorzystać z jakiejś niewielkiej probówki.

Jak zrobić Nurka Kartezjusza?

        Przeprowadzenie tego eksperymentu jest bardzo proste. Słomkę skracamy tak, żeby miała obie końcówki równe względem przegubu. Następnie łączymy jej oba końce spinaczem biurowym i przyklejamy do niego kawałek plasteliny.

Butelkę napełniamy wodą pod sam korek, tak, by powietrza było jak najmniej. Do wody wrzucamy naszego nurka, plasteliną do dołu. Staramy się przy okazji, żeby w słomce znalazło się trochę powietrza (jest ono niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia doświadczenia). Plastelina działa tutaj jako obciążenie – musimy tak dobrać jej ilość, żeby słomka znajdowała się praktycznie pod wodą, ale nie tonęła.

Gdy nurek znajduje się już w wodzie i ledwo unosi się na powierzchni zakręcam szczelnie butelkę. Teraz rozpoczyna się „magia”, którą można zaskoczyć niejedną osobę.

 

 

Chwytając butelkę i lekko ją naciskając, nurek Kartezjusza będzie wędrował w dół butelki. Odpuszczając nacisk powędruje ponownie pod korek. Możemy tutaj udawać, że robimy to siłą woli, np. przesuwając wolną ręką wzdłuż butelki, podczas gdy nurek będzie wędrował za nią. Na dzieciak robi to szczególnie fajne wrażenie!

 

     Przed wrzuceniem nurka do butelki warto sprawdzić jak zachowuje się w wodzie, wrzucając go np. do słoika, z którego łatwo go wyjąć. Gdy plasteliny będzie zbyt mało, nurek będzie skakał niczym spławik. Gdy będzie jej za dużo – zatonie. Bardzo ważne jest, aby słomka z plasteliną unosiła się leniwie na powierzchni.

Wniosek

      Nurek kartezjański działa dzięki prawu wyporności Archimedesa i prawu Pascala. Na znajdujący się w słomce, czy probówce pęcherzyk powietrza działa siła wyporu. Odpowiednio dobrana ilość plasteliny powoduje, że słomka unosi się blisko powierzchni. Podczas ściskania butelki, następuje kompresja powietrza w słomce, przez co jej wyporność maleje – nurek kartezjański opada na dno.

 

Wulkan

Co nam będzie potrzebne:

- soda oczyszczona

- ocet

- woda

- wysokie naczynie

- miska

 

    Do miski wkładamy wysokie naczynie i wlewamy do niego wodę (tak do połowy) dolewamy octu i wsypujemy sodę oczyszczoną, gotowe  teraz obserwujemy, co się dzieje.

Wniosek

    Kwas octowy reaguje z sodą, "które się nie lubią",tworząc wybuchową reakcję. Pęcherzyki powietrza "wybuchając", wydają taki syczący dźwięk

 

Kochani, to już nasze ostatnie spotkanie w tym roku szkolnym. Widzimy się już we wrześniu. Życzymy Wam bezpiecznych

i miłych wakacji.

Pani Marta i Pani Beata

 

 

10.VI. 2020

Proponujemy Wam, Mali Badacze dalsze zabawy z magnesem.

 

„Siła magnetyczna a grawitacja- latający dywan”

Cele: budzenie zainteresowania właściwościami siły magnetycznej; wyjaśnianie pojęć ,,siła grawitacji,

siła magnetyczna”.

Pomoce: magnes zawieszony na sznurku, spinacz, kolorowy papier, nożyczki, taśma klejąca, nitka, ołówek, stół

Wykonanie doświadczenia: rysujemy na kolorowym papierze mały prostokąt, wycinamy go. Taśmą klejącą przymocowujemy na nim spinacz. Przygotowujemy nitkę długości 30cm i przywiązujemy jeden koniec do spinacza,

a drugi przymocowujemy taśmą klejącą na stole.

Zbliżamy od góry magnes do leżącego na stole dywanu (latający dywan unosi się i podąża za magnesem).

Wniosek: siła magnetyczna magnesu jest silniejsza od siły grawitacji przyciskającej latający dywan do stołu.

 

„Zgubiony przedmiot”. Jak wyjąć igłę ze szklanki z wodą

 bez dotykania igły i wody?

Cele: badanie właściwości magnesu.

Pomoce: magnes, szklanka, metalowy przedmiot.

Wykonanie doświadczenia: przykładamy magnes do ścianki szklanki i wyciągamy zgubiony przedmiot bez dotykania go dzięki przyciąganiu magnesu.

Wniosek: magnes przyciąga metalowe przedmioty, które razem z nim się poruszają wychodząc nawet ponad powierzchnię wody.

Siła przyciągania magnesu działa także przez szkło i wodę.

 

Pozdrawiamy  Was.

Pani Beata i Pani Marta.

 

Środa 27.05.2020r.

Dzień dobry Mali Badacze

Dzisiaj poeksperymentujemy z balonem w roli głównej

 

 

Balon, który nie pęka…

    Do tej zabawy i eksperymentu potrzebujecie długą wykałaczkę, wodę oraz balon. Balon dmuchamy do średniej wielości, tak aby zostało jeszcze trochę rezerwy i zawiązujemy go. Następnie moczymy wykałaczkę w wodzie i delikatnie przebijamy za jej pomocą balon od dołu, gdzie wiązaliśmy balon do góry w miejscu, gdzie jest najwięcej gumy (takie najciemniejsze miejsce). 

Wniosek:

Balon został przekłuty wykałaczką w miejscu najmniejszego naprężenia gumy (spód i wierzch) ale nie pękł, ponieważ w tych miejscach działa największa siła spójności cząsteczek, z których zbudowany jest balon.

 

Poduszkowiec

Wykonanie jest niezwykle proste, potrzebujemy płytę CD, klej na gorąco (można użyć plasteliny, taśmy klejącej), korek z butelki z "dziubkiem" (z płynu do naczyń) i balon. Korek z butelki mocujemy na środku płyty CD i następnie dmuchamy balon naciągamy na korek i puszczamy... a nasz poduszkowiec zaczyna się poruszać pod wpływem powietrza, które wylatuje z balona i tworzy między płytą a podłożem cienką poduszkę powietrzną. Jeśli będziecie robić to doświadczenie, ważne jest aby poduszkowiec puścić na płaskiej i równej powierzchni.

 

 

Życzymy Wam miłej zabawy!

 Panie: Marta Sikorska i Beata Nytko

 

 

13 V 2020r

Witamy Was Mali Badacze.

Dziś proponujemy doświadczenia związane z akustyką (skacząca sól)

oraz zabawa z magnesem (czarodziejska flota).

Zaczynamy!

1.„Skacząca sól”

 ,,Jak powstaje dźwięk?”;

Pomoce: folia plastikowa, np. pęknięty balon, gumka recepturka,

mała plastikowa miska, garnek, sól gruboziarnista lub ziarenka ryżu;

Wykonanie doświadczenia: folię plastikową rozciągamy na misce

i przymocowujemy gumką. Na naciągniętej folii kładziemy ziarenka

soli lub ryżu. Garnek umieszczamy w pobliżu miski i drewnianą łyżką

mocno uderzamy w ściankę garnka (ziarna podskakują do góry).

Wniosek: pod wpływem uderzenia powietrze wibruje,

tworzą się fale dźwiękowe i słychać dźwięk.

Fale dźwiękowe natrafiają na miskę

i wprawiają folię w wibracje. Drgania powodują ruch ziaren

i zaczynają one wirować w powietrzu.

2. „Czarodziejska flota”

Cele: zapoznanie dzieci z właściwością przyciągania

przez magnes metalu; nabywanie przeświadczenia,

że siła magnetyczna działa przez niektóre materiały.

Pomoce: duży magnes, przedmioty metalowe (spinacze, agrafki,

druciki, blaszki) i niemetalowe (papier, karton, gumka,

klocki drewniane i plastikowe), kartki A4, łódki papierowe,

miska z wodą

Wykonanie doświadczenia: przygotowujemy papierowe łódki.

W kilku z nich umieszczamy drobne przedmioty z metalu.

Rodzic wydaje polecenie przeprowadzenia łodzi przez „jezioro”.

Dziecko metodą prób i błędów próbuje wykonać polecenie

(udaje się to dzięki właściwościom przyciągającym magnesu).

Wniosek: Magnes ma właściwości przyciągania niektórych matali.

Siła magnetyczna działa też przez niektóre materiały.

 

Na zakończenie popatrzcie jakie „sztuczki” można zrobić z solą.

https://youtu.be/_FALzNLmQ50

 

Miłej zabawy.

Beata Nytko Marta Sikorska

1. „Wiatromierz”

Cele: prowadzenie obserwacji ruchu powietrza; poznawanie sposobów wprowadzania w ruch lekkich przedmiotów; poprawne wykonywanie ćwiczeń oddechowych -naśladowanie siły wiatru; kształtowanie umiejętności mądrego i odpowiedzialnego współżycia człowieka z przyrodą (elektrownie wiatrowe).

Pomoce: wentylator, liście, kawałki papieru, wełna, słoma, piórko, wata, kij, papierowa serwetka, folia aluminiowa, arkusz cienkiego papieru, gruba tektura, dziurkacz

Wykonanie wiatromierza, obserwacja ruchu powietrza:

Z arkusza papieru, serwetki, tektury oraz folii odcinamy pasek. Na jednym końcu każdego materiału robimy dziurkę. Przywiązujemy paski do kija –najlżejszy na czubku, najcięższy u dołu. Wychodzimy z wiatromierzem do ogrodu i obserwujemy jego działanie (niektóre materiały poruszają się na wietrze, inne nie).

Wniosek: powietrze zajmuje każdą wolną przestrzeń i „rusza się”. Jest lekkie i niewidoczne, a jednak można znaleźć sposób na to, żeby je „zobaczyć” i „poczuć”. Dowodem na istnienie powietrza jest jego ruch.

W wyniku ruchu powietrza powstaje wiatr.

 

II. ,,Czy powietrze ma ciężar?-waga do ważenia powietrza”

Cele: szukanie odpowiedzi na pytanie: ,,Czy powietrze waży?„ wdrażanie do działania zgodnie z instrukcją w czasie przygotowywania przyrządu pomiarowego; usprawnianie mięśni rąk; określanie położenia przedmiotów, używanie pojęć poziomo, ukośnie

Pomoce: dwie plastikowe pałeczki o długości15cm i 30cm, dwa jednakowe baloniki, dwie jednakowe puszki, taśma klejąca, ołówek

Wykonanie doświadczenia: zaznaczamy ołówkiem połowę dłuższej pałeczki. Na jej końcach mocujemy taśmą baloniki. Opieramy środek dłuższej pałeczki na środku krótszej pałeczki opartej końcami na dwóch puszkach (nie zauważamy zmian w pozycji pałeczki i baloników).Odczepiamy jeden z baloników i dmuchamy go, a następnie ponownie umieszczamy na końcu pałeczki (zauważamy, że koniec pałeczki z nadmuchanym balonikiem opada).

Wniosek: w pierwszym doświadczeniu pałeczka z balonikami pozostała w pozycji poziomej, gdyż oba baloniki ważyły tyle samo. W drugim przypadku, zamknięte w nadmuchanym baloniku powietrze sprawiło, że stał się cięższy od balonika nie nadmuchanego.

III. ,,Rakieta balonowa”

Cele: .badanie siły powietrza.

Pomoce: długi kawałek cienkiej linki, balon, taśma klejąca, słomka.

Wykonanie doświadczenia : linkę przeciągamy przez słomkę, jeden koniec linki mocujemy do klamki przy drzwiach, a drugi do oparcia krzesła. Linka powinna być bardzo mocno naprężona. Nadmuchujemy balon i mocno zaciskamy ustnik. Szczelnie zatykając otwór balonu przymocowujemy go do słomki taśmą klejącą. Trzymając wylot, umieszczamy balon na jednym końcu linki, następnie odtykamy ustnik i puszczamy balon, balon poleci wzdłuż linki.

Wniosek: kiedy powietrze wylatuje, balon pędzi w przeciwnym kierunku, tzn. jest pchany na drugi koniec linki.

 

IV,, Siła powietrza”

Cele: szukanie odpowiedzi na pytanie ,,czy powietrze ma siłę?” Pomoce: plastikowa reklamówka, książka.

Wykonanie doświadczenia: połóż plastikową reklamówkę na stole (bez dziur). Na tej torbie połóż średniej wielkości książkę i zacznij dmuchać do torby. Kiedy torba zacznie się napełniać powietrzem, książka zacznie unosić się do góry.

Wniosek: ciśnienie powietrza podniosło książkę do góry. Czasem, gdy jest wystarczająco duże, ciśnienie powietrza może unieść nawet ciężarówkę.

 

Pod tym linkiem można dowiedzieć się jak chemicznie można  napompować balon

https://youtu.be/2-NU0LrDDIA

Zapraszamy do zabawy!