PEDAGOGIZACJA
Dojrzałość szkolna to osiągnięcie przez dziecko takiego stopnia rozwoju umysłowego, emocjonalnego, społecznego i fizycznego, jaki umożliwia mu udział w życiu szkolnym i opanowanie treści programowych w klasie I
(W. Okoń, 1987r.).
Jak wspierać rozwój emocjonalny sześciolatka?
- wspieraj dziecko w nauce rozpoznawania i okazywania emocji. Możecie się bawić, wykorzystując naklejki z buźkami o zróżnicowanej mimice (buźka uśmiechnięta, buźka nadąsana, buźka smutna). Możecie na przykład, wykorzystując je, wspólnie narysować komiks. Warto też czytać i przeglądać różne książeczki i rozmawiać o nich. Opowiadaj dziecku o emocjach, rozmawiajcie na ich temat. Pomagaj dziecku nazywać uczucia i zaakceptować je.
- zachęcaj dziecko do opowiadania - o swoim dniu, przeżyciach. Pamiętaj, by nie oceniać i nie krytykować dziecka, bo to obniża jego poczucie własnej wartości i fatalnie wpływa na waszą pełną zaufania relację. Pamiętaj, że dla dziecka świat, także wewnętrznych przeżyć, nie jest tak klarowny i czytelny jak dla ciebie.
- choćby nie wiem jak komiczne wydawało ci się, że tak duże dziecko boi się ducha, czarownicy czy siedzącego w kuchni pod stołem zielonego smoka, nigdy tych leków nie bagatelizuj. Nie ośmieszaj dziecka, nie wyśmiewaj się z niego. A czego ty się znów boisz? Nie przesadzaj! Za duży na to jesteś - to nieporozumienie, nie mów tak.
- Gdy dziecko zwierzy ci się z kłopotów bądź jakiś trudności, nie reaguj natychmiast, nie spiesz z pomocą. Być może ono zna rozwiązanie, a potrzebuje jedynie wsparcia i zrozumienia.
Jak wspierać rozwój intelektualny sześciolatka?
- Podsuwaj dziecku interesujące książki i czasopisma. Czytajcie też wspólnie, a później rozmawiajcie na temat lektury.
- Zachęcaj dziecko, by razem z kolegami lub z wami grało w planszówki – warcaby, chińczyk czy bardziej skomplikowane fabularnie opcje nie tylko fantastycznie i radośnie wypełniają czas, ale i doskonale wpływają na rozwój intelektualny dziecka.
- Doceniaj pytania, jakie zadaje ci dziecko, nawet jeśli masz wrażenie, że nigdy się one nie kończą albo denerwujesz się, że nie znasz na nie odpowiedzi. Odpowiadaj na nie cierpliwie i zachęcaj dziecko do poszukiwań. Z zainteresowaniem słuchaj, kiedy dziecko opowiada ci o swoich odkryciach i o tym, czego się nauczyło. Dzięki temu dziecko lepiej to zapamięta, będzie mieć też motywację do rozszerzania swojej wiedzy.
- Jesteś pierwszym, a i może najważniejszym nauczycielem dziecka – pamiętaj o tym. Będzie ono patrzyło na świat twoimi oczami. Postaraj się dobrze je „zaprogramować” i nastawić – kreatywnie i pozytywnie. Zachęcaj dziecko do otwartości, pogłębiania wiedzy i poszukiwań – sama tez taka bądź. Nie poddawaj się, jeśli jakieś pytanie cię zaskoczy – powiedz, ze najważniejsze to wiedzieć gdzie szukać odpowiedzi. I ją znajdź. Wychowuj małego odkrywcę.
- Jak najwięcej z dzieckiem rozmawiaj. O tym, co się działo w przedszkolu, omawiajcie różne sytuacje, ale i fantazjujcie. Wspominajcie, planujcie, ale i piszcie własne historie. Możecie je spisywać – napisać wspólnie książkę, zrobić komiks bądź prowadzić rodzinny pamiętnik.
- Staraj się kreować sytuacje, w których dziecko może być dumne z własnych osiągnięć. Szczególnie wtedy, gdy ma jakieś problemy i musi odzyskać wiarę w siebie. Pamiętaj, by poprzeczka była adekwatna do umiejętności i możliwości dziecka. Zbyt wysoka – zniechęci, zaś zbyt niska – może zwyczajnie urazić.
Jak wspierać dziecko w rozwoju społecznym?
- Stwarzaj sytuacje, w których dziecko ma okazję do poznawania innych osób. Możesz zapisać dziecko na zajęcia dodatkowe, zachęcać do wychodzenia na podwórko.
- Rozmawiaj z dzieckiem na temat zasad współżycia społecznego. Mów o zasadach, ale i sama ich przestrzegaj. Zwracaj uwagę na takie wartości jak dobro wspólne, ale i szacunek, konsekwencje. Pamiętaj, że jesteś ważnym nauczycielem dziecka. Miej te świadomość, ze dziecko cię obserwuje, chłonie jak gąbka nie tylko to, co mówisz, ale i co robisz – i później te zachowania kopiuje. Przykład idzie z góry. Jeśli będziesz lekceważąco traktować ludzi, twoje dziecko najpewniej będzie robiło tak samo. Modeluj różne sytuacje, komentuj i pokazuj, jak być powinno.
- Relacje, w jakich jest stroną, są rozległe – od rówieśników w przedszkolu, przez rodzeństwo, aż po dorosłych sąsiadów. Dlatego warto uczyć dziecko funkcjonowania w tych odmiennych kontekstach. Podkreślaj ich odmienność, różnice w zasadach.
- Pomóż dziecku rozwijać poczucie odpowiedzialności, włączaj go do prac domowych; kończąc wyznaczone zadania przed pójściem do zabawy.
- Zachęcaj dziecko do pomagania innym.
- Interesuj się jego przyjaciółmi, tym co się dzieje w zerówce.
- Naucz dziecko stawiać cele. Dzięki ich realizacji będzie czuł się pewnie i niezależnie.
- Ustal jasne reguły i trzymaj się ich, np. jak długo dziecko może oglądać telewizję.
- Mów dziecku jasno, które z jego zachowań są dobre, a które nie.
- Rozmawiajcie o konsekwencjach różnych zachowań.
- Czytaj często dziecku, dopóki nie nauczy się czytać samemu – czytajcie razem.
- Wspieraj dziecko w podejmowaniu nowych wyzwań.