Przeciętny rozwój reakcji słuchowych i mowy w wieku przedszkolnym.

3-4 rok życia

1. Język dziecka w tym okre3sie życia jest już dobrze ukształtowany

2. Dziecko potrafi opowiedzieć prostą bajkę lub wymyśloną historię

3. Mowa dziecka jest na ogół zrozumiała, także dla obcych

Obserwuj, czy Twoje dziecko:

- słyszy, kiedy wołasz je z innego pokoju

- słucha radia i telewizji na tym samym poziomie głośności co inni członkowie rodziny

- odpowiada na proste pytania: "Kto?", "Co?", "Dlaczego?"

- potrafi opowiedzieć co wydarzyło się w przedszkolu, na podwórku

- używa zdań, które składają się z czterech i więcej słów

4-5 rok życia

Systematycznie rozwija się uwaga słuchowa, powiększa się zasób słownictwa

Obserwuj, czy Twoje dziecko:

- umie wysłuchać z uwagą krótkiej historyjki i odpowiedzieć na pytania związane z jej treścią

- słyszy i rozumie większość tego, o czym mówi się w domu, w przedszkolu

- buduje zdania zawierające dużo szczegółowych informacji

- z łatwościa porozumiewa się z innymi dziećmi i dorosłymi

- wypowiada prawidłowo większość głosek

- jego wypowiedzi są na ogół poprawne gramatycznie

 

Pamiętaj! Każde dziecko rozwija się we własnym tempie, a opisane umiejętności nabywa stopniowo!

 

 

 

Percepcja słuchowa to zdolność do odbioru dźwięków – ich rozpoznawania, różnicowania oraz interpretowania przez odniesienie się do poprzednich doświadczeń. Prawidłowy rozwój percepcji słuchowej ma duże znaczenie w rozwoju dziecka. Nieprawidłowości w rozwoju percepcji słuchowej stanowią jedną z przyczyn niepowodzeń dzieci w początkowej nauce czytania i pisania.

Celem ćwiczeń słuchowych jest:

- uczenie koncentrowania uwagi na sygnale słuchowym

- różnicowanie dźwięków otaczającego świata

- lokalizacja źródła dźwięku    

- doskonalenie pamięci słuchowej

Przykłady zabaw dla dzieci młodszych:

1.„Zamknij oczy i posłuchaj” na ok.30 sek. dzieci zamykają oczy. Słuchają odgłosów z otoczenia, po upływie określonego czasu otwierają oczy i mówią o tym co słyszały. Zwracamy uwagę na słowa określające dźwięki: szelest, rozmowa, krzyk, śpiew, szuranie, tupanie, burczenie.

2. „Zgaduj – zgadula Dzieci w gromadce siedzą na podłodze tyłem do nauczyciela, który daje im do rozpoznania zagadki słuchowe np. szura krzesłem, zamyka szufladę, klaszcze, puka palcem o szybę, w stół itp. Po usłyszeniu każdego odgłosu dzieci odwracają się do nauczyciela i mówią co usłyszały. Gdy rozpoznawanie pojedynczych odgłosów przestaje sprawiać dzieciom trudność, nauczyciel stosuje dwa odgłosy równocześnie. Są one zupełnie różne np. dźwięk dzwonka i stukanie ołówkiem o stół. ”.

3. „Rymowanki”

Prosimy dziecko, aby dokończyło rymowankę:

·        Lata osa koło………….(nosa)

·        Leci muszka koło…….(uszka)

·        Ciele, co językiem……(miele)

·        Andrzej maluje, mama…(rysuje)

4.Rozpoznawanie odgłosów z wykorzystaniem nagrań. Dzieci otrzymują obrazki np. zwierzęta (kura, kot, krowa, pies). Ilość obrazków dostosowujemy do grupy wiekowej. Nauczyciel prosi, aby dzieci wsłuchały się w nagranie.             Gdy usłyszą dźwięki wydawane przez poszczególne zwierzęta, nazywają i wskazują je na obrazkach.

Przykłady zabaw dla dzieci starszych:

1. „Zapamiętaj odgłosy” dzieci zamykają oczy i słuchają odgłosów, które podaje prowadzący (np. stukanie, szuranie, klaskanie) następnie otwierają oczy i wybrana osoba musi podać prawidłowa kolejność usłyszanych dźwięków.

2. „Wystukuję rytm” Zabawa ruchowa z reakcją na przerwę w muzyce. Wyklaskiwanie rytmu. Dzieci biegają, podskakują, maszerują po sali przy akompaniamencie tamburyna. Na przerwę w muzyce zatrzymują się i wyklaskują w różny sposób rytm wystukany przez nauczyciela ( nad głową, przed sobą, o kolana, o podłogę)

3. „Klaśnij, tupnij, raz i dwa.” Dzieci słuchają i powtarzają po nauczycielu np. dwa razy tupnięcie, trzy klaśnięcia i jeden podskok. Dzieci starają się powtórzyć po nauczycielu daną melodię.

4. „Znajdź rym” rozdajemy dzieciom obrazki ( półka-bułka, korek-worek, domek-Tomek).  Wtedy podajemy polecenie „Znajdź nazwę, która podobnie brzmi”. Wybrane dziecko głośno wypowiada nazwę obrazka , a dziecko które ma odpowiedni obrazek staje obok lub wstaje na chwilę i siada.

5. "Który to przedmiot?" Prowadzący umieszcza na dywanie ilustracje różnych przedmiotów lub same przedmioty. Wypowiada pierwszą sylabę danego przedmiotu i ostatnią (jeśli słowo jest wielosylabowe) oraz prosi każde dziecko o odnalezienie właściwego przedmiotu bądź ilustracji i podanie całej jego nazwy.

 6. „Wróżka” wyrazy zostały pozbawione przez wróżkę pierwszej głoski, odgadnij jakie to słowo (można zacząć od imiona) (A)gata, (G)osia, następnie podajemy proste słowa, można posłużyć się obrazkami (o)ko lub podajemy kategorię owoce (a) nanas.